Bu rezilliğe bir son verin!

Eskiden maç günlerinde sabırsızlıkla maç saatini beklerdik. Maç önü yorumları dinler, sahada ısınan takımımızı gözümüzü kırpmadan izlerdik. Daha maç başlamadan 3 atarız diyebilirdik. Çok uzun zaman oldu iddiamızı kaybedeli.

 Hayallerimizin başkanı, hayallerimizin kulübünü oluşturmak için göreve  gelmişti. Bize bir felsefe sözü verdi. Arkandayız başkan dedik!

Beşiktaş derbisindeki 11 ile sahaya çıktık. Hızlı oynama çabamız sayısız top kayıplarına neden oldu. Çift ön libero oynamamıza rağmen orta sahayı çok kolay teslim ettik Rizespor’a.  Varlık gösteremediğimiz maçta, kaleye şut dahi çekemedik.

29. dakikada Şener’in ısrarı pozisyonu ilk organize atağı hazırladı. Jailson’un ortasında Ayewin diziyle yaptığı vuruş dirketen döndü. Her şey bu pozisyondan sonra başladı zaten. 30. dakikada Vedat Muric perdeyi açan golü kaydetti. Ardından 34. dakikada defansın arkasına sarkan Umar Aminu önde yakaladığı Harun’u aşırtma vuruşla avladı. 41. dakikada Samidio köşe vuruşundan attığı golle farkı 3′ e çıkardı.

İkinci yarıya Atıf -Frey değişikliğiyle başladık. İleride daha kalabalık bir Fenerbahçe vardı artık sahada. Ama  ne  çare? Artık iflah  olmazdık ki biz. Rizespor sahasında etten duvar örmüş, kontra ataklarda Umar Aminu ile pozisyon arıyor. Biz mi? Biz takımdan koşarak ayrılan ruhumuzu arıyoruz!  70. dakikada Şener’in yerine Barış Alıcı girdi.

Ne yapsın çocuk ölü bir takımda… Her atağımız hüsran ve hüsran çok sanat müziği bir kelime Yılmaz Erdoğan’ ın deyimiyle. Geçen her dakika dönülmez akşamın ufukuna doğru sürükledi takımımızı. Aklıma birden Kadıköy’de yaptığımız “beraber yürüdük biz bu yollarda” tezahüratları geldi. Biz bizimle yürüyeni hiç yalnız bırakmadık ama Cocu bizi ruhsuz, heyecansız bıraktı.Bu arada  Eljif Elmas 80. Dakikada Benzia’ nın yerine oyuna girdi. Tabi yine hüsran… Hakkını yemeyelim Ayew maça iyi başlamasa da, Benzia ile birlikte istekli olan isimlerin başında geliyor. Bir-iki oyuncunun istemesiyle olacak iş değil bu. Galibiyet için takım hâlinde istemek lazım. Mücadele etmek yetmiyor, savaşmak lazım; futbolcu olmak yetmiyor, savaşçı olmak lazım!

Bu haftaya kadar Cocu için “sabredelim” diyenlerdendim. Anladım ki Cocu ile bu iş olmayacak. Aynı felsefeye uygun,         “beraber yürüdük biz bu yollarda” diyebileceğimiz bir isim gelmeli. Yol yakınken yapalım bu işi, yoksa yürünecek bir yol bulamayabiliriz!